Dag 16

Ik was de afgelopen weken elke dag naar Tattva yoga gegaan voor de yogalessen. Omdat er ook een docentenopleiding bezig was, was het mogelijk een intensive week te volgen. Je doet dat een gedeelte van het schema van de docentenopleiding mee. Ik zou sochtend's om 06:30 uur beginnen met pranayama. Dit zijn, om het makkelijk uit te leggen, ademhalingsoefenigen. Dit duurde tot 08:00 uur. Om 08:30 uur begon de ashtanga yoga, wat ik de rest van de weken ook had al gedaan. In de middag, om 13:30 uur stond er yoga nidra op het programma, een soort van "slapende" meditatie. Dit duurt ongeveer 30 tot 45 minuten. Hierna een korte pauze en om 15:30 uur begon de filosofieles voor anderhalf uur. Ik had dus besloten deze intensive week te gaan volgen.

Vandaag ging de wekker dus om 06:00 uur. Snel maakte ik mij klaar en liep richting de yoga shala. Het was nog vroeg maar het leek erop dat de zon zou gaan schijnen vandaag! De pranayamales werd door iemand anders gegeven dan Kamal, degene die de Ashtanga yoga leidt. Na anderhalf uur ademhalingstechnieken en het zingen van Mantra's liep ik richting the Office voor mij dagelijkse smoothie. De pranayama had mij hongerig gemaak! Na de ashtanga les ontbeet ik en nam ik snel een douche. Hierna ging ik naar de receptie van de Ashram. Gisteren hadden ze een briefje tussen de deur gedaan of ik naar de receptie wilde komen. Ik gezegd tot maandag te blijven maar het was inmiddels al woensdag. Ik was nog niet naar de receptie geweest omdat ik bang was dat ik niet langer mocht blijven. Ik had inmiddels door dat de administratie niet top was dus had ik gehoopt onopgemerkt in de kamer te kunnen verblijven. Dit ging dus niet helemaal op haha. Bij de receptie gaven ze gelukkig aan dat het geen probleem was als ik tot 19 oktober bleef. Hierna moest ik wel uitchecken omdat het dan druk werd in de ashram. Op 22 en 23 oktober is het nameijk Dewali. Een hindoefeest. De ashram zou rond die dagen dus al volgeboekt zijn. Nouja, ik kon in ieder geval nog even blijven. Ik vond het wel jammer dat ik de kamer uit moest want nu moest ik weer opzoek naar een ander questhouse. Het was gelukkig lekker warm geworden vandaag. Ik besloot naar een strandje langs de ganges te gaan. Het strandje ligt net naast de brug en heeft mooi uitzicht op de rivier. Ik ging op één van de rotsen zitten. Na gisteren was het zo fijn om de warmte van de zon te voelen. Ik bleef hier even zitten en liep vervolgens naar de Shala voor de Yoga Nidra en de philosofieles. Yoga nidra is een vorm van meditatie. Na een korte pauze begon de filosofieles. Yoga is meer dan alleen de lichaamsbewegingen. De theorie achter yoga komt uit veel oude geschriften en is dan ook in veel boeken vastgelegd. Het gaat dan vooral over de manier van denken en over hoe je handeld. Dit word dus besproken in de filosophieles. Erg interessant! Iets later dan gepland stopte we met de les. Hierna liep ik naar de Vedniketan ashram. Dit is een ashram die je onderweg naar de plek voor zonsondergang tegen kom. Net voor een Ashram is een plateau. Veel mensen komen hier met zonsondergang en mediteren en of doen wat yoga. Vik was hier ook en we zagen hoe er aan de overkant diverse lijkverbrandingen plaatsvonden bij de Ghats aan de andere kant van de rivier. Hindoe's worden op deze manier gecremeerd. Een Ghat is dus de plek waar dit gebeurd. Het was apart om de rookpluimen vanaf de brandstapel te zien want je weet dat er een lichaam aan het verbranden is. Uiteraard konden we dit niet zien want daar was de overkant te ver voor weg. Later ga ik nog naar Varanasi, een stad in oost India. Dit ze Dé plek om de lijkverbrandingen te zien. Ook Varanasi is net als Rishikesh een heilige stad die aan de Ganges ligt. Ik ben benieuwd hoe dit zal zijn..

Dag 17

Vandaag waren er geen yogalessen. Iedereen die de docentenopleiding volgde zou vandaag een Kriyadag hebben. Kriya's zijn, om het makkelijk uit teleggen, reinigingstechnieken voor het lichaam. Omdat er dus geen les zou zijn hadden Vik en ik opnieuw een motor gehuurd. Vandaag zouden we naar de Kunjapuri Devi tempel gaan. Deze bevind zich op 15 kilometer van Rishikesh. De tempel ligt midden in de bergen op een hoogte van 1650 meter. De motor die we eigelijk naar Dev Prayaq mee zouden krijgen was inmiddels gemaakt. Deze was een stuk comfortabeler. Begin van de middag reden we weg uit Rishikesh. Onderweg vroegen we een aantal keer de weg om zeker te weten dat we goed reden. Het uitzicht onderweg was ontzettend mooi. De natuur was totaal anders dan langs de weg naar Dev prayaq. Omdat we stijl ophoog reden hadden we mooi uitzicht over heel Rishikesh. Hoe hoger we kwamen hoe beter je kon voelen dat we de bergen in reden. De lucht werd kouder en de wolken leken letterlijk dichterbij te komen. We reden door kleine dorpjes waar we later op een hoger punt weer ontzettend mooi uitzicht over hadden. Na aardig wat haarspelt bochten kwamen we aan bij de tempel. We moesten eerst nog 3 aardig stijlen strappen omhoog. De tempel zelf was niet echt bijzonder maar het uitzicht en de weg erna toe waren fantastisch! Af en toe kwamen er wolken voorbij die nog sneller weer verdwenen. De plek was zo dicht bij Rishikesh en we hadden maar ruim een uur hoeven rijden. Toch leek dit een totaal andere wereld. Er liep een oud vrouwtje in het complex rond die hier en daar aan het bezemen was. Ik wilde graag een foto van haar maken. Haar gezicht was vol rimpels, ze droeg een sjaal over haar hoofd en ze was echt als een oud vrouwtje gekleed. Af en toe keek ze naar ons en na een tijdje kwam ze naar ons toe. Ze was nieuwsgierig waar ik vandaan kwam. Uiteraard via Vik, praatte we wat met haar. Al ging dat soms ook wel lastig want Vik kon haar soms ook niet verstaan. Een kunstgebid droeg ze namelijk niet. Ze vroeg uiteindelijk of ik een foto van haar wilde maken. Dat wilde ik natuurlijk wel, alleen wist ook dat ik erna wat rupies zou moeten geven. Bij elke tempel of bezienswaardigheid loop er wel een oud vrouwtje die vraag om een foto van haar te maken. Ik doe hier nooit aan mee. Niet voor de rupies maar omdat ik het triest vind dat de vrouwtjes zich letterlijk op deze manier verkopen. Kennelijk bedoelde dit vrouwtje iets anders. Ze wilde dat Vik van haar en mij een foto maakte. Haha.. oke, dat deden we dus. Hierna mocht ik ook nog gratis en voor niets een foto van haar maken. Na een tijdje liepen we weer teug de trap naar beneden. We dronken een thee en gingen hierna weer terug naar de motor. We namen een iets andere weg terug en ook hier was het uitzicht ontzettend mooi. Na elke nieuw bocht werd ik weer verrast door een ander beeld van de uitzichten beneden aan de bergen. Het was inmiddels al laat in de middag. We reden naar het stadje van Rishikesh. We aten hier een late lunch in één van de eettentjes. Vervolgens reden we nog wat door de straatjes. Toen het donker begon te worden reden we terug naar de Ashram. Savonds aten we in Pyramid café. Uiteraard bestelde we de Pyramid salad. Het was fijn dat we de motor nog hadden. Het café ligt op een heuvel, toch fijn dat we die nu lekker niet omhoog hoefde te lopen. Laat in de avond reden we terug de Ashram. Ik ging snel me bed in. Morgen ging me wekker weer vroeg voor de tweede dag van de intensive week.

Dag 18

Om 06:15 uur liep ik weer, met mijn yogamatje op me rug, richting de shala. Ik liep over het straatje langs de Ganges. Toen ik hier s'ochtends om 08:00 uur liep om naar de yoga te gaan zaten alle baba's op de grond voor hun ontbijt. Nu was het nog een stuk rustiger. Hier en daar stonden wat mensen bij de Chai-thee stalletjes. Door een jongen op een fietste, met rieten zijmanden, werden de stalletjes voorzien van melk. De jongen deelde de plasticzakken met melk uit vanaf zijn fiets. Ik bedacht me dat het toch wel jammer was dat ik over een aantal dagen weg zou gaan. Ondanks dat ik graag naar Nepal wilde zou ik Rishikesh gaan missen! Na de pranayama liep ik naar de the office voor een smoothie. Helaas was het een beetje druk. Papa G, de vader van Krishna staat sochtends alleen en is niet zo snel. Het leek me dus beter om naar de Juicebar te gaan aangezien ik nog maar 15 minuten had. Een soort gelijk tentje als the office wat gerund word door een aantal jonge Indiërs. Na de ashtanga les en een ontbijt in the office ging ik met Vik op pad voor een ander questhouse. Vik moest waarschijnlijk ook voor twee nachten een andere kamer vinden. ook hij kon waarschijnlijk niet in de Ashram blijven. We liepen naar de omgeving rondom healty café. DIt is niet langs de Ganges maar langs de weg die achter alle questhouses en hotels langs loopt. We vroegen hier en daar of ze kamers vrij hadden. Het was kennelijk druk want veel zat vol. We gingen ook langs bij Om sai questhouse. Dit is het questhouse wat gerund word door de zoon, van de man met de jampotglazenbril die het winkeltje langs de Ganges heeft. Misschien zou hij over twee nachten kamers vrij hebben. Hij noteerde onze telefoonnummers. ik hoefde pas over twee nachten de kamer in de ashram uit dus ik maakte me niet zo druk. Ik kon altijd nog naar Himalyan questhouse, waar ik eerder al twee nachten had verbleven. Het was wel echt basic maar een optie als de rest vol was. Voor ik wist was het al weer tijd voor de yoga nidra en de filosofieles. S'avonds at ik wat in Moondance met Vik. We praatten wat over de filosofie die tijdens de les aan bod gekomen was. Vik is zelf ook een yoga "leraar" in Kundalini yoga. Een yogasoort waar ik ook absoluut het fijne niet van weet. Het heeft onderandere te maken met de chakra's, energiepunten in je lichaam. Interessant allemaal, nog zoveel om mij in te verdiepen. De intensive week was ook zeker een goede keus geweest! Het was fijn om deze weken alleen maar met yoga bezig te zijn. Daar was Rishikesh ook wel de perfecte plek voor!

Dag 19

Na de inmiddels gebruikelijke thee in the office liep ik naar Healty cafe voor een ontbijt. Hier kon ik wifi gebruiken. In the office is er namelijk geen wifi en ik wilde mijn vliegticket naar Kathmandu gaan boeken. Ik vergelijkte de prijzen op wat website's. Ik besloot, uiteraard de goedkoopste te boeken. Dit leek alleen makkelijker dan gedacht. Eerst lukte het niet omdat internet wegviel, vastliep of gewoon niet op mijn laptop werkte. Toen ik eindenlijk bij de betaling was, was er volgens de website iets mis met mijn creditcard. Ik besloot dus snel naar een andere website te gaan. Ik moest namelijk opschieten want ik moest al bijna naar de yoga nidra en ik moest me nog douchen en omkleden. Ik betaalde hier wel iets meer maar het lukte gelukkig wel. Me vliegticket naar Kathmandu was geboekt! Alleen nog mijn treinticket terug naar Delhi regelen. Snel liep ik terug naar de Ashram. Binnen 15 minuten stond ik weer buiten en liep ik snel naar de Shala. Ik was precies op tijd. Het was niet nodig geweest om te haasten want iedereen liep nog wat rond. Pas na 10 minuten begon de Yoga nidra. S'avonds had ik in het restaurant Sanskriti. Een restaurant aan de overkant van het water. Ik had gedacht dat het een duur en luxe restaurant zou zijn maar dit bleek niet het geval. Bovenop het gebouw hadden ze een dakterras. vanaf hier keek ik uit over de andere kant van de Ganges, waar ik dus verbleef. Ze hadden een zelfde soort menukaart als Healty cafe alleen nog iets uitgebreider. Had ik dit maar eerder geweten. Ik at gierst met lijnzaad en in ghee gebakken bonen. Lekker slimpel eten en goed eten voor mijn darmen. Voordat ik terug naar de ashram liep nam ik nog een Chai-masala thea in The Office. Op de terug weg naar de Ashram stopte ik nog even bij het winkeltje van de man met de jampotglazenbril om water te kopen. Ik vertelde dat ik misschien in het questhouse van zijn zoon zou verblijven als er een kamer vrij kwam. Hij zou het gaan regelen voor me. Dit had hij de vorige keer ook gezegd en toen was het ook niet gelukt, dus ik ging er maar niet te veel van uit. De man is wel echt super lief. De man beloofde me, net als de vorige keer, dat als ik geen kamer kon vinden ik zeker bij zijn familie mocht komen slapen. Plek genoeg, zei hij. Haha. Ik moest er wel om lachen. Het was vast niet nodig, ergens zou wel een kamer vrij zijn. Maar.. super lief en fijn om te weten dat ik welkom was bij zijn familie. Ik zie het toch niet voor me dat ik dit bij de sigarenboer in Nederland mee zal maken. Dit soort dingen maken India nou zo fijn land om te zijn. Gelukkig maar dat ik hier voorlopig nog kan blijven..