Dag1

Vandaag ging me wekker om 07:00 uur. De yoga les zou om 08:00 uur beginnen. Ik wilde de aankomende dagen yoga les volgen bij Tattva yoga. Ik wist niet precies waar de yogashala was dus ik wilde op tijd weg. De eigenaar van het questhouse had me verteld dat hij wist waar ik moets zijn en zou het me uitleggen. Toen ik beneden bij de receptie van het questhouse kwam zag ik dat de eigenaar er niet was. De jongen die er wel was wist niet waar de yogashala zou was. Snel ging ik terug naar me kamer om via google maps te kijken hoe ik moest lopen. Lang leven internet! Dit had ik eigenlijk de avond ervoor al willen doen alleen toen werkte de wifi niet goed. Gelukkig deed de wifi het nu wel en snel keek ik hoe ik moest lopen. Het leek niet zo ingewikkeld dus hoopte de route te kunnen onthouden. Ik liep het hotel uit. De straatjes in dit wijkje zijn erg smal. Langs alle muren zaten de baba's op de grond om hun ontbijt te eten. Dit bestaat voornamelijk uit rijst, chapati en wat groente.. Baba's zijn een beetje te vergelijken met moniken. Ze leven een simpel bestaan en hun eten word geschonken. Dit halen ze dan ook op bij één van de vele Ashrams. Ik had graag foto's willen maken maar daar had ik geen tijd voor. Dat zou een andere dag nog wel komen. Ik liep een heuvel omhoog om een pad te volgen wat achter de hotels langs liep. Een fijne wandeling want de omgeving was totaal anders dan de weg langs de Ganges. Hier en daar staan wat afgelegen questhouses en cafe's. Het was nog lekker rustig dus het geluid van de claxons, die de hele dag te horen zijn, was er nog niet echt. Ik kwam 08:05 uur aan bij de yogashala. 5 minuten te laat. Ik had niet echt het idee dat dit veel zou uitmaken, ik ben in India. De yogashala bleek een klein gebouwtje langs de Ganges. Ik zag ook direct dat ik een heel stuk om gelopen was. De yogashala was precies naast de opstapplaats van de bootjes waar ik gisteren mee over gevaren was. Ik wilde net de deur open toen een jongen in een yogaoutfit me vraag of hij me kon helpen. Op zijn shirt stond Tattva yoga dus hij hoorde ongetwijfeld bij de Shala. Dit bleek het geval. Hij gaf aan dat er vandaag geen les zou zijn omdat er niemand was. Daar baalde ik eigenlijk wel van dus ik vroeg hem of hij niet alleen voor mij wilde laten door gaan. Hij stelde voor dat ik de yogashala mocht gebruiken zodat hij iets kon regelen. Ook goed! Ashtanga yoga is een self-practice waarbij niet perce een leraar nodig hebt die zegt wat je moet doen. De jongen zou na anderhalf uur terug komen. De shala was een fijne ruimte voor de yoga. Het had een grote pui met uitzicht op de Ganges. Beter kon eigenlijk niet.. Na anderhalf uur wachtte ik op de jongen die me de shala had ingelaten. De jongen was er nog niet en na een tijd gewacht te hebben besloot ik de shaladeur maar gewoon dicht te doen en terug naar mijn questhouse te gaan. Ik moest namelijk ontzettend nodig plassen! Snel liep ik de weg langs de Ganges terug. Een gezellige weg met wat kleine "café-restaurantjes", supermarktachtige winkeltjes, Chai-thee kraampjes en zeker niet vergeten; De Koeien! Die lopen ook hier overal rond. Terug in het questhouse vertelde de man dat ik twee nachten in het questhouse kon blijven. Hierna moest ik voor twee dagen ergens anders heen. De kamers waren net via internet geboekt. Ik had gedacht dat de man de kamer al voor me vastgehouden had voor de aankomende dagen. Dit was een miscommunicatie en bleek dus niet het geval. Ik moest dus op zoek naar een andere questhouse. Ik was een beetje teleurgesteld geweest. Het was een fijne kamer voor een goede prijs. Eerst liep ik terug over de weg langs de ganges. Ik ging op zoek naar een plek om te ontbijten. Uit de informatie uit de reisgids bleek er een goed indiaans restaurant te zijn. Toen ik dit gevonden had moest dit ook wel het geval zijn, de hele zaak zat vol met indiers. Altijd een goed teken. Ik bestelde er dosa. Een soort crepé-pannenkoek gemaakt van rijstmeel. Dit word voornamelijk in het zuiden van India als ontbijt gegeten. Vorig jaar had ik dit gegeten in Varkala en vond het ontzettend lekker. Ook hier was het lekker maar niet zo als daar.

Vandaag wilde ik ook een Indiaanse simkaart kopen dus ging ik opzoek naar een plek waar ik dit kond kopen. Het is veel handiger om dit te hebben en ook goedkoper om naar Nederland te kunnen bellen. Ik liep opnieuw terug door het straatje langs de Ganges. Bij één van de supermarktactige winkeltjes zag ik een poster met telefoonproviders. Hier kon ik vast wel een simkaart kopen. Het was een verassing dat ze in het winkeltje allerlei biologische spulletjes verkochten. Zelf verkochten ze homemade pindakaas, 'yogibrood" en havermoutkoekjes. Trots liet de man die achter de kassa stond alles zien. Hij zag er grappig uit. Hij droeg een bril met echte jampot glazen haha. Hij deed was van alles aan het doen maar wat precies weet ik niet. Ik vroeg hem of hij iemand wist die nog vrije kamers in zijn questhouse had. De man reageerde direct enthousiast, volgens de man was ik bij het juiste adres. Zijn zoon had namelijk een questhouse. Deze lag langs de weg waar ik eerder overheen was gelopen om naar de yogashala te komen. Dat klonk dus goed! Ik hoefde me geen zorgen te maken, hij zou het regelen. Nou dat probleem leek opgelost. De man regelde dat mijn indiaanse simkaart werkte en ik zou later terug komen zodat zijn zoon mij het questhouse kon laten zien. In India krijg je overigens niet zomaar een simkaart. Je moet een formulier invullen met al je gegevens, een pasfoto en een kopie van je paspoort met visa. Zo weet de provider wie de simkaart gebruikt.

Ik ging terug naar het questhouse om daar mijn was te doen. Op het grote dakterras kon ik het mooi in de felle zon hangen. Het was vandaag erg warm. Hierna ging ik terug naar het supermarktwinkeltje van de man met de jampotglazenbril. De man belde zijn zoon voor me. Toen hij ophing zei hij dat hij slecht nieuws had; het questhouse van zijn zoon was ook vol geboekt. Alles was volgeboekt omdat het Dussehara was. Een nationaal hindoefeest waarbij de Indiers vrij zijn van hun werk. Veel mensen kwamen dus een lang weekend naar Rishikesh om dit te vieren. De man zou me alsnog helpen en vrienden bellen om te kijken wie er nog een kamer voor me zou hebben. Super lief!

Ik ging in de tussentijd naar een " smoothie/ontbijt/thee-cafétje" die een soort van terrasje boven de ganges hebben. Je heb er mooit uitzicht over Ganges! Het heetThe Office, geen idee waarom want het heeft niets met een office te maken, maar goed.. Ik ging hier heen om even thee te drinken. Hier raakte ik in gesprek met twee 2 britse meisjes. Ook zij kwamen hier voor de yoga. Ik vertelde dat ik op zoek was naar een questhouse die nog plek zou hebben. Zij hadden twee dagen geleden het zelfde probleem gehad. Ook zij hadden een reservering bij een questhouse gedaan maar ook deze had hun kamer aan een ander gegeven. Ze wisten dat een hotel, dichtbij waar zij nu verbleven, nog vrije kamers hadden gehad. Ik besloot met ze mee te lopen zodat zij mij het hotel kunnen laten zien. het was inmiddels gaan regenen. Fijn, mijn was hing buiten.. Het hotel bleek ook geen vrije kamers meer te hebben. Snel liep ik terug naar mijn eigen questhouse via het pad aan de achterzijde van alle questhouses en hotels. Vervolgens liep via één van de vele straatjes richting mijn questhouse, toen ik opeens een bord zag met "Himalayan questhouse" . Dit was het questhouse waar het meisje, wat mij eerder de weg naar mijn questhouse had gewezen, woonde. Ik besloot ook hier te gaaan vragen of ze nog een vrije kamer had. Het was een klein questhouse met maar een aantal kamers. Toen ik de poort binnen kwam werd ik begroet door een aardige indaanse vrouw. Ik vertelde dat ik haar dochter gesproken had over haar questhouse en dat ik op zoek was naar een kamer. Ze gaf aan dat ze die wel had. De kamer waren super goedkoop dus ik besloot ze eerst maar even te bekijken. Ze bleken niet super schoon maar ik had weleens in slechtere questhouses geslapen. Ik belsoot de aankomende dagen dus in dit questhouse te verblijven. Toch nog gelukt! Ik was haast al bang geweest naar de andere wijk van Rishikesh te moeten. Terug in het questhouse bleek het personeel mijn was binnen gehaald te hebben toen het was begonnen met regenen, super lief! Mijn kleding was alleen nog niet droog. De luchtvochtigheid is redelijk hoog, alles blijf dus wat klam. Het was inmiddels donker geworden en ik had inmiddels ook trek gekregen. Ik besloot bij een indiaans restaurant te gaan eten dat werd aanbevolen door de reisgids. Het was het restaurant, naast het restaurant waar ik s'ochtends dosa had gegeten. Onderweg hier naar toe ontmoette ik Hussein. Ik zag al direct dat hij geen lokale Indiër was. Hij droeg gelakte schoenen en een nette broek. Dat viel behoorlijk op in deze omgeving. Hij had een westers accent. Hij bleek de eigenaar van een bedrijf wat in diamanten handelde, vandaar waarschijnlijk ze opvallende nette kleding. We bleken allebei richting het zelfde restaurant te lopen dus besloten we samen te gaan eten. Onderweg dronken we chai-thee bij een van de vele kraampjes. Hussein kwam uit Mumbai maar woonde al een tijdje in Duitsland. Zijn vader was het bedrijf ooit begonnen en dit had hij hierna overgenomen. We praatte wat over de indiaanse cultuur. Hij gaf aan naar Rishikesh te zijn gekomen voor wat rust. Opzich bijzonder want om de 5 minuten ging zijn telefoon. Ik had het irritant kunnen vinden maar ik had eerder medelij met hem. Ik vroeg me namelijk af of hij wel echt van deze mooie plek kon genieten. Na het eten liep ik weer terug naar mijn questhouse. Het uitzicht op de Ganges is zo mooi als het donker is. Aan de overkant zie je alle lichtjes branden. Ik snap wel dat de indiers hier graag hun vrije tijd door brengen.

Dag 2

Vandaag ging ik weer naar de yoga. Dit keer ging de les wel door. Ook hoefde ik nu niet om te lopen aangezien ik de weg inmiddels wel wist. Na de yogales maakte ik zelf een ontbijt van yoghurt, appel en rozijnen. Hierna pakte ik mijn spullen bij elkaar. Checkte ik uit bij Vastitht questhouse en checkte ik in bij Himalayan questhouse.

Hierna besloot ik een stuk te gaan wandelen naar de andere wijk, Lakshman Jhula. Ik liep langs een pad met uitzicht op de Ganges. Ontzettend mooie omgeving. Ik maakte ondertussen wat foto's van het uitzicht en van de baba's die langskwamen. Ik had van te voren gezocht naar een leuk restaurantje. Toen ik in de wijk aankwam was ik blij dat ik hier geen questhouse had uitgekozen. Het was er ontzettend druk met jeeps die de mensen heen en weer brengen voor het raften. Dat wordt in deze omgeving veel gedaan. Het geluid van de claxons was nog meer aanwezig en alles was alleen maar gericht op westerse toeristen. Ik vond het restaurantje gelukkig snel. Het was een restaurantje met uitzicht over de ganges. Er waren hier geen stoelen. Je had er lage tafels met kussens. Ik bleef hier heel de middag. Schreef een stuk van deze bloq, praatte wat met de eigenaar van de plek en met een stel uit Chili over yoga. Het word hier vroeg donker dus ik besloot op tijd terug te lopen naar mijn questhouse. Het was ongeveer 30 minuten lopen. Ik at wat in het restautant van het questhouse. Hier maakte ze speciaal voor mij eten. Ze kookte hier bijvoorbeeld me Quinoa en boekweit. Granen die ik van huis had meegenomen. Veel anders dan rijst of platwit brood eten de Indiërs niet dus had ik dit meegnomen om mijn darmen rustig aan het indiaanse eten te laten wennen. Het personeel wist uiteraard niet wat dit precies was en vonden het wel interresant.

Dag 3

S'ochtends nam ik na de derde yogales bij tattva yoga. De oprichter en eigenaar van de yogaschool heet Kamal Singh. Hij zou vanaf morgen de lessen gaan geven. Tot nu had ik les gevolgd bij zijn assistent.

Na de yoga besloot ik eerst thee te drinken bij The Office. Ik raakte ingesprek met Vik. Hij had een brits accent maar bleek wel indiër te zijn. Hij was in India opgegroeid maar had een lange tijd in London gewoond. S'avonds zou er een festival in Rishikesh zelf zijn. Het was een festival voor Dussehara, een hindoe feest. Ik besloot hier samen met Vik heen te gaan. Aangezien hij veel van het hindoëisme afwist leek me dit erg leuk. We spraken om 17:30 af in de Office. Smiddags boekte ik mijn treinticket terug naar Delhi. Ik zou de nachtrein nemen zodat ik gelijk door kon naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Kathmandu, Nepal.

Om 17:30 uur nam ik samen met Vik de auto richting Rishikesh. Het was mega druk. Het was duidelijk dat alle Indiërs uit de omgeving naar het festival gingen. We werden door de auto-chauffeur afgezet en moest hierna nog een stuk lopen naar het festival. We wisten niet precies waar we heen moesten maar we volgde de menigte maar gewoon. Uiteindelijk kwamen we op een groot plein uit wat behoorlijk druk was. De Indiërs hadden zich duidelijk naar het festival gekleed. Ze droegen allemaal hun beste kleding, nog kleurrijker dan normaal. Overal stonden kraampjes met eten, zelf suikerspin was te koop. Op het het veld tegenover een plein stonden drie mega grote poppen. De poppen moest de God Ravana voorstellen.Ravanais een krijger/demon. Volgens Vik zouden de poppen in de brand gestoken worden. Vik vertelde verder veel over het hindoeïsme. Ik vind het zoon interessante religie. Ik denk een religie die mensen vrijlaat in wat ze wel en niet geloven en hoe ze het in hun leven intergreren. Na een aardige tijd werd de poppen dan eindelijk in de brand gestoken. Dit was hét hoogtepunt, iedereenjuichten en filmde met hun mobieltjes hoe de poppen afbrandden. Ik vond het grappig ook hier de mobieltjes in de lucht te zien. Maar ook hier is dit niet meer dan normaal. Net voordat de laatste pop afbrandde liepen we het plein af, net voordat de rest van de menigte dit ook zou gaan doen. Onderweg kochten we wat 'snacks" bij één van de kraampjes, geroosterde linzen en geroosterde groene bonen. Hierna namen we een auto terug naar onze questhouses. Het festival was een leuke ervaring geweest!